கரை வந்து மீளும் அலைகளாய்
காற்றில் அலையும் மேகங்களாய்
எதையோ தேடிக் கொண்டே
இருக்கும் மனதும்....!!!
பயணிகளில் சிலர்
இறுதி வரை வருவார்களென
மதியற்று எண்ணி,
அன்புடன் அருகமர்த்திப்
பல கதைகள் கூறி,
அவர் நோவைத் தான் வாங்கி
தன் சுமை மறந்திருந்த
அருந் தருணம் மறந்ததுவும்
ஏனென்று தெரியவில்லை
அறிந்திடவும் விரும்பவில்லை,
நாவினால் விஷம் தடவி
வார்த்தைகளில் நாண் ஏற்றி
பாணமதை ஏவியதில்
உன் குறி தப்பவில்லை,
வீழ்ந்தது அன்பெனும் சாம்ராஜ்யம்,
இல்லையில்லை அப்படி
நீ சொல்லி வந்த உன்
வெளி வேஷம்.
விரல் கொண்டே
விழிகள் குத்தி,
வடிந்த குருதி நிறம்
பார்த்த உன்னிடம்
கற்ற பாடம்
வேறெங்கும் கற்றதில்லை,
சென்றொழிந்த காலமெண்ணி
வீண் பொழுது போக்க வெட்கம்,
கூர் நகங்களின் கிழிப்புக்கள்
இதயச் சுவரெங்கும்,
விரிசல்களாகவும், வெடிப்புக்களாகவும்
உன் இடத்தில் இறங்கிட,
விட்டுச் செல்லும் வடுக்கள்
துணையாய் இறுதிவரை.
Thursday, June 10, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Awsome!!!! Nowords ah!!! Crazy man...crazy....means to me loootttt....and cleanly bold the some ppl. Love it.
ஜீத் : வருகைக்கும் கருத்துப்பதிவுக்கும் நன்றி.
வடிவானவை உங்கள் பதிவுகள்
Post a Comment